Te fotki nie wymagają komentarza 
Co za widok!
A że wtedy już znów siąpiło… to jest i tak
Najbardziej lubię, gdy w szopie jest właśnie tak…
Gdy tłumy już znikły, gdy parowozy odpoczywają po całym męczącym, ale przecież cudowonym dniu… To było ich święto…
Wcześniej było ‘przedstawienie’, bo chyba inaczej tego w tym roku nie dało się nazwać I… przepiękne fajerwerki! 
Dobranoc
Ależ nie, nie, to jeszcze nie koniec fotek
Kolejna parada parowozów za nami. Jubileuszowa, bo dwudziesta. Tyle lat to już trwa, nie do wiary! Pojechałam, oczywiście Pogoda nie dopisała, zmarzłam okropnie i zmokłam. Nie raz Ale, jak zwykle, warto było!!! Zobaczcie sami, na taki widok aż mi się wszystko w środku cieszy 
W tym roku było aż 14 parowozów, jupiiiii! Fotki w kolejności, jak jechały, nie będę żadnego faworyzować, bo wszystkie są przepiękne i wyjątkowe!
No to start: 01 509-8 z Cottbus
Gwiazda ze Słowacji, 498.104 zwany Albatrosem
Napędzany mazutem stary znajomy 18 201 z Cottbus
Tkh 05353
23 1019 z Cottbus
Tkh 49-1 z Chabówki
Piękność z Czech 464.008
Nasze kochane Oelki Ol49-59
i Ol49-69
Tkt48-18 z Jaworzyny
Miałam nie faworyzować, ale gdybym miała wybierać, to po tęsknocie za Petuchą, Ty42-107 podobał mi się najbardziej. Też z Chabówki
Tkt48-191 z Chabówki
Najstarszy parowóz Ol12-7 z roku uwaga uwaga 1912!
I 52 8177-9 z Berlina
Mam nadzieję, że ta wzrostowa tendencja się utrzyma! Bo rok temu trochę już było smutno…
Wybrałam sobie nieco inne miejsce na fotki niż zwykle. Dla odmiany. Dobrze, że jednak nie zachciało mi się iść na górkę, parowozy ledwie do niej dojechały…
Są ludzie, którzy przyjeżdżają co roku. Mimo, że ich nie znam osobiście, to bardzo miło ich spotykać. Mają ten sam błysk lekkiego kolejowego szaleństwa w oku I po tym łatwo ich poznać, nawet jeśli widzę kogoś po raz pierwszy
A żeby nie było tak różowo, to powiem, że nie podoba mi się bardzo fakt, że ta impreza robi się z roku na rok coraz bardziej dla mediów i dla vipów, a nie dla ‘zwykłych, szarych kolejowych świrów’ Smutne to 
Nie daje się już zrobić normalnych fotek ciuchci na obrotnicy, bo wszystko zasłaniają rusztowania dla TV… To tylko mały przykład.
Po paradzie, jak nigdy poszłam zobaczyć miasto, bo jak dotąd Wolsztyn to dla mnie tylko okolice parowozowni Na rynku znalazłam super fontannę
Wieczorem też było ciekawie, ale o tym w następnym wpisie
Pierwszy tegoroczny offroad za mną. A wszystko przez to, że zachciało mi się zapolować na parowóz
Mimo, że po południu się rozpadało, to i tak pojechałam, a co! I dobrze zrobiłam, bo to był naprawdę fajny dzień! Brakowało mi już okropnie takiego poszwędania się po bezdrożach!
Wypatrzyłam sobie wcześniej miejsce, do którego chcę dotrzeć. Lekko nie było, błocka wszędzie pełno, jedną stroną dojechać się nie dało, bo bym się zakopała, no to dawaj od innej strony. Tam też było błocko, dziury okropne, więc klnęłam na czym świat stoi (dziury takie, że aż mi statyw w bagażniku podskoczył). W końcu zostawiłam auto na końcu jakiejś sensownej drogi i dalej pobrnęłam (przez błocko, a jakże ) pieszo. No i udało się dotrzeć dokładnie tam, gdzie chciałam. Bez GPSa, bez mapy, tzn. mapa w głowie.
Okazało się, że znalazłam bardzo fajne miejsce. Ciuchcie, samoloty, a dookoła lasy i pola, cisza i spokój, czyli tak, jak lubię na odpoczynek.
Więc jak ciucha już pojechała, to poszłam po prostu dalej, przed siebie. I zrobił się z tego dwugodzinny spacer Zmokłam trochę po drodze, ale to nic! Wypatrzyłam bazie na drzewie i sarenki na polu. Dobrą godzinę spędziłam na oglądaniu chmur. Biegałam z jednego pola na drugie, nie wiedziałam w którą stronę skierować aparat, super!
A na koniec spod chmur wychynęło słonko, które przepięknie schowało się za lasem! A mi się zachciało ‘iść, ciągle iść w stronę słońca, w stronę słońca, aż po horyzontu kres. iść, ciągle iść, tak bez końca…’
Zmarzłam już trochę później, a i tak jeszcze siedziałam w aucie i bawiłam się telefonem Pamiętam, jak kiedyś na obozie dostaliśmy w łapki pierwszego GPSa. Wtedy takie najtańsze urządzenie, bez żadnych bajerów, wielkości walkie talkie, kosztowało tysiaka. Teraz mam dżipsa w telefonie… I mapę nieba też. Niesamowite!
Chcę więcej takich dni!!!
Zima jest jakaś uparta w tym roku. A mnie już powoli zaczyna brać tęsknota za byciem znów w drodze…
Wczoraj też polowałam na kometę. Miałam nadzieję, że coś z tego wyjdzie, niestety nie wyszło, choć siedziałam aż zmarzłam. Ale za to…
W ogóle w weekend dużo się działo, wkrótce relacje!
Euro dawno już się skończyło, a mi dziś udało się ustrzelić dopiero drugą z TYCH fajnie malowanych lokomotyw. I to całkiem przypadkiem. Cóż, lepiej późno niż wcale
Pierwsza czekała na mnie w Warszawie
Potem jeszcze ganiałam po dworcu za pociągami IC, hihi, tak, durna jestem ale więcej się upolować nie dało.
…na dobranoc ET-22 No co, nic na to nie poradzę, że uwielbiam pociągi :-p
Tym razem pod parą
Jak już to już ST43 ustrzelona dziś po pracy
Fajnie komponują się kolory
W sobotę Wolsztyn po raz kolejny, czyli kolejna bardzo udana parada parowozów. Pomijając dziki tłum, zgiełk i medialność tej imprezy, było cudownie!!!
A w paradzie udział wzięły:
Ol49-59 z Wolsztyna:
druga nasza Oelka, Ol49-69:
Tkt48-18 z Jaworzyny:
Tkt48-191 z Chabówki:
Tkh 05353 z Pyskowic:
Pm36-2 Piekna Helena:
Szkoda tylko, że ktoś wpadł na idiotyczny pomysł zawieszenia jej na przedzie tego okropnego kawała tektury…
Z Czech przyjechały piękne dwa parowozy wyprodukowane w 1947 roku przez zakłady Skody: 534.0432:
i 475.101:
Z Niemiec też były dwa: 01 0509-8:
i 52 8177-9
oraz Ty2-911 z Chabówki:
Cudnie, że było ich aż tyle, choć żal, że od nas ‘tylko’ tyle…
Taki widok sprawia, że aż chce się skakać z radości
Taki też i to bardzo:
Na paradzie, jak co roku, nie zabrakło drezyniarzy. Z roku na rok mają coraz fajniejsze karoserie
Były też inne pojazdy szynowe
Ciuchcie trzeba nakarmić
napoić
naoliwić
i czasem przestawić na inny tor
Romantico…
Para buch…
W narzędziowni jak zwykle
I tak mogłabym wrzucać te fotki i wrzucać…
Wieczorem odbyło się piękne widowisko Wołoszańskiego. Co prawda pomylił Tkt z Oelką, ale co z tego, nie zna się koleś, a widowisko było naprawdę widowiskowe i wzruszające. Zwłaszcza, że mogłam je sobie oglądać z pierwszego rzędu
A jakby tego jeszcze było mało, po spektaklu były sztuczne ognie
To jeden z najpiękniejszych widoków na ziemi: szopa pełna parowozów pod parą!!!
Mimo wrednej pogody w postaci deszczu sezon Maltanki rozpoczęty
Tu widać pogodę Ale czy to ważne? Ciuchcie są śliczne, kolorowe jak z bajki
